Onderzoek
De aarde is een complex systeem. Een verstoring in een deel van dat systeem kan gevolgen hebben voor het functioneren van andere delen. Een hogere concentratie CO2 in de atmosfeer veroorzaakt bijvoorbeeld niet alleen de opwarming van de aarde en het smelten van ijskappen, maar brengt ook zuurstoftekorten en verzuring in oceanen teweeg. Bij zulke wereldwijde reacties op verstoringen zijn feedbackmechanismen betrokken die inwerken op verschillende elementen (aarde, water, ijs, bos) en op verschillende tijdschalen (van dagen tot multimillenia).
Feedbackmechanismen
Verandert de hoeveelheid CO2 in de lucht, dan verandert de temperatuur. Maar hoeveel warmer de aarde wordt wanneer de CO2-concentratie verdubbelt, is de vraag. Dat concept wordt in klimaatonderzoek aangeduid met klimaatgevoeligheid. Feedbackmechanismen spelen hierbij een belangrijke rol. Het Internationale Panel voor Klimaatonderzoek (IPCC) stelde de klimaatgevoeligheid voor de komende eeuw vast, zij het weinig specifiek: een marge van 2,1 tot 4,4 °C. Dat is het verschil tussen een gesmolten of een intacte Groenlandse ijskap. Als we door onderzoek meer weten over de rol van feedbackmechanismen, wordt die marge een stuk kleiner, en kunnen we specifiekere voorspellingen doen.
Onderzoeksthema’s
Bij het Netherlands Earth System Science Center willen we klimaatgevoeligheid beter begrijpen en kwantificeren. Stijgt de temperatuur op aarde geleidelijk of met pieken en dalen? Wat is de invloed van feedbackmechanismen en kunnen we kantelpunten aanwijzen? Om die vragen te kunnen beantwoorden, is het onderzoek bij NESSC opgedeeld in vijf onderzoeksthema’s. Elk thema bestaat uit verschillende PhD-, postdoc en tenure track onderzoeksprojecten.